Estonya'ya Tatil Bileti : Galatasaray 5-0 Levadia

Şimdiki gibi adam değil de çocuk sıfatına sahipken Şampiyonlar Ligi olsun, UEFA Kupası olsun, yaz dönemi yani Temmuz-Ağustos döneminde oynanan eleme maçlarında büyük liglerin takımlarına bakar imrenirdim, 4-5-6 atar her maçı idman havasında yaşar geçerlerdi. Biz de Şampiyonlar Ligi elemelerinde farklı maçlara imza atıyorduk ama seri halde 2-3 tur oynayıp böyle gollü galibiyetlerle tur geçmeye hep imrenmiştim. Bu sezon çocukluk hayallerimden birinin gerçek oluşuna şahit oluyorum, 3 maçta atılan 15 gol, yenen 1 gol ve aradaki 14 gollük fark. Üstelik bunlar olurken yedek kulübesinde yakın geçmişte dünyanın en başarılı 2-3 teknik ekibinden biri oturuyor. Sabır dileklekleriyle başladığımız bu birliktelikte belki 1 sezon sonra hayal edilen konumdayız, rakipler zayıf da olsa Galatasaray'ın UEFA Avrupa Ligi'nin en formda takımı olduğu gerçeği değişmiyor. Bu skorlara rağmen hala sabır kelimesini dillerden düşürmemeliyiz, futbol çoğu konuda affı olmayan bir oyun, erken büyülenmemek gerekiyor.
Bugün sahada alıştığımız klasik diziliş vardı, ancak alışmadığımız bir şey vardı ki bu defa maç başında rakibin cılız atakları yoktu. Maçı izlemeye oturduğumda 01.20'yi gösteriyordu kronometre, 17. dakikaya dek Leo Franco'yu görmedim ben. Oyunu sahanın ortasında döndürüp organize ataklar deneyerekten gittik Levadia'nın üzerine, bu önemli bir gelişme. Önceki maçlarda ara sıra rakibe izin veriyorduk bu denemelerin arasında. Bu maçta topu tamamen kendimizde tuttuk. Netanya maçına oranla bunu daha iyi yapıyor olmamız önemliydi çünkü Netanya da lige yeni başlayan bir takım bizim gibi, Levadia ise sezonu çoktan yarılamış belirli bir tempoyla ve disiplinle oynayan bir takım. Bugüne kadar Avrupa kupalarında hiç 2 fark yememiş bir takıma 5 attık ki bunu yaparken kendimizi hiç zorlamadığımız gibi geride de pozisyon vermedik 1-2 uyum sorunu sebepli anlaşmazlık hariç. Bugün güzel oyunun ve skorun yanında Aydın Yılmaz kafada soru işaretleri bıraktı biraz. Netanya maçındaki çılgın performansından uzaktı ki ligdeki performansını da arattı. Bu kadar dengesiz olmamalı form grafiği, iyi oynarken kötüye gidebilir insandır tamam ama kötü yerinde "çok kötü" olursa düşünmek gerekir. Aydın'ın patlama yapıp potansiyeline erişeceği günü o kadar uzun süredir bekliyoruz ki bir yerden sonra insan umutsuzluğa kapılıyor şu an yaptığım gibi. Ancak bu sezon başında yeterli krediyi ve beklentiyi yarattı, sezonun devamında geçen sezon olduğu kadar karamsar olmayız.

Bugün aslında Elano üzerinden uzun uzun analizler yapabilirdik gelecekte oynayacağımız oyun hakkında ancak Rijkaard hepimizi ters köşeye yatırdı. Arda mı Keita mı Ayhan mı çıkacak, orta saha nasıl düzenlenecek diye beklerken Baros oyundan çıkınca 4-3-3 ve Elano-Arda ikilisi üzerinden uzun ve detalu konuşma hayalleri suya düştü. Ancak şunu gördük bugün Elano girdikten sonra, kendisi forvet arkası oynayınca Arda ile uyumlu olacak, birbirlerinin boşluklarını iyi doldurdular henüz ilk maçları olmasına rağmen. Kayseri maçında bu analizleri ve incelemeleri yapmak için Baros'un veya Nonda'nın Elano ve Arda ile aynı anda sahada olduğu bir zaman dilimine ihtiyacımız var. Bu gece elde kalan verilerle 4-3-3 kurgusu konusunda net fikirler edinemeyiz. Baros çok darbe aldı, Elano da tribünle tanışsın diye sembolik bir değişiklik yapıldı. Elano'nun oyuna girişinde taktik olarak pek anlam aramamak lazım.
Günün diğer güzel noktalarına gelerek sonlandıralım yazıyı. Keita uzunca bir zaman sonra seyrine doyum olmayacak türden bir serbest vuruş keyfi yaşattı bize. Orada Sabri topa gelince inceden korktum Keita'ya vermez de sürüp kendi gider diye ama Kaptan'ını dinledi ve gerekeni yaptı. Önce Nonda, sonra Keita ile serbest vuruş golleri attık, beklenmedik isimler bunlar. Bir de atması gerekenler serbest vuruş gollerine başlarsa aklımıza nasıl mukayyet oluruz bilemem. Bunların dışında 2. gol öncesi faulu yaptıran Mustafa Sarp'a değinmek gerek. O çok olumlu ve doğru oynadığı defansif oyununu böyle ofansif katkılarla süslemeye devam ederse A Milli Takım'da Aurelio ve Mehmet Topal'ın yerleri sallanacak ki Galatasaray'da Topal'ın yerini ciddi ciddi tehdit ediyor zaten. Maç genelinde de çıkana kadar sahanın en iyilerinden biriydi. Baros da penaltıyla golünü atıp üzerindeki yükü attı, bu gol kendisini ayağa kaldıracak şey olsun bu sezon, Keita, Kewell, Arda, Elano derken arka planda kaldı biraz, vitrine çıkma zamanı geldi artıkl. Ayrıca Kewell'ın bugünkü halinden bahsetmemek olmaz, eşiyle sorunları vardı şuydu buydu derken 2-3 maçtır mutsuz görüntüsüyle bizleri üzüyordu, bugün O gülümseyip eski neşesine kavuşmuş halde sahada koşturunca dünyalar benim oldu. Şu an takımdan gitmesini isteyeceğim son adam kendisi ki bu formuyla zaten ilk 11'in en güçlü adayı oluyor, yedek kalacak isim ben değilim diye bağırıyor.

Kuraların çekildiği gün ufak bir tedirginlik vardı üzerimde, okuyanlar biliyor, bugün o korkudan eser kalmadığı gibi kendimi de ayıplıyorum rahat olamadığım için.