Bu Kez Olacak : Juventus 1-1 Fiorentina

Son 2 sezondur inatla ilk 3'ü zorluyoruz, bir şekilde kötü bir form tutturup 4. oluyoruz. Bu sezona çok iyi başladık ve maçtan sonra şunu söyleyebilirim ki bu sezon ilk 3'e girme yolundaki inancım daha da arttı. Geçen sezon iyi oynasak Torino'dan 1-0'lık yenilgiyle dönmüştük. Bu sezon kağıt üzerinde daha iyi bir Juventus vardı karşımızda ancak form grafikleri pek iç açıcı değildi. Yine de taraftarın gözünde en önemli rakibe karşı oynanıyordu, deplasman da olsa puan veya puanlar beklemek hakkımızdı. Prandelli de 200. maçında Torino'dan puanla dönmüş oldu. Belki en iyi hediyeyi alamadı oyuncularından ama bu da fena sayılmaz hani.

Maçtan önceki muhtemel kadrolarda Ferrara sürpriz yapan taraf oldu ve 11'de başlaması zor gözüken Sissoko'yu kadroya aldı, Camoranesi ise yedek kulübesindeydi. Bizim tarafta ise beklenen kadro sahadaydı. Maça kontrollü değil de istekli başlamamız alınacak puan veya puanların işaretiydi aslında. Bu istekli oyun bir de 5. dakikadaki golle süslendi ki o an "Yoksa kazanacak mıyız ?" diye düşünmeye başladım. Golden sonra Gamberini'nin sakatlanmasıyla bir kaç dakikayı 10 kişi oynadık, O'nun tedavisi bitmeden üstüne bir de Gobbi sakatlandı. 2-3 dakikayı da 9 kişi oynadık ve o an Juventus baskıyı kurdu. Maçın başında telefonda mesaj attığım arkadaşıma bizim golden sonra bir mesaj daha attım ve dedim ki : "20'ye kadar gol yemezsek bu iş biter, kazanırız." Attığım mesajın tam 13 dakika sonrasında yani 19. dakikada golü yedik. Kendime mi kızayım yenen gole mi üzüleyim bilemedim o an. 20'ye kadar gol olmasa gerçekten de galip geleceğimize inanıyordum. O yenen gole kadar başımıza gelenler pişmiş tavuğun başına gelmezdi. Daha 1. dakika dolmadan hakemi aldatmaya yönelik hareketten sarı kart gören Sissoko gole kadar sarı kartı gerektirecek 3-4 pozisyona girdi ancak ikinci sarıyı ve kırmızıyı gösteremedi hakem. Mimikleriyle gülüp geçip göz kırparak geçiştirdi pozisyonları. Sissoko'nun hareketlerinden sonra Juventus'tan bir oyuncunun kolay kolay kart göremeyeceği açıktı, öyle de oldu. 1-1'den sonra da iki güçlü takımın da galibiyeti istediği bir maç ortaya çıktı. Yediğimiz golün 3 dakika sonrasında Marchionni sakatlandı ve yerini Santana'ya bıraktı. O noktadan sonra oyun planı biraz sekteye uğradı. Marchionni oyundan çıkacaksa ikinci devrenin ortalarında çıkmalıydı, taktik üzerinde çok daha rahat oynamalar yapabilirdik zira. Sakatlık önce oyun planını derinden etkiledi, sonra da maçın seyrini. Juventus'un sert oyununa hakemlerden izin çıkınca 2-3 dakikada bir mor formalı oyuncu yerde kalıp tedavi görür oldu. Sonra bizim oyuncular da korkak oynamaya başladı biraz. Neyse ki cesaretlenip biraz diş gösterdi bizimkiler de Juventuslular'ın sertliğine kısmen mani oldular. İlk yarıda bir duran topta yandan ortalanan top direkt olarak gol oldu ancak kaptan Dainelli'nin kale sahası içerisinde faul yaptığını söyledi hakem ve gol iptal edildi. Burada bir şey diyemiyorum, Chiellini hareketi başlatıyordu ve Dainelli de rakibini çekiştiriyordu. Faulu kime çalsa haklıydı hakem, o da maç başından beri yaptığını yaptı ve takdir hakkını aynı takımdan yana kullandı.

İkinci yarıda 45-70 arası insanı uyutacak tempoda oynandı. Juventus 55'e kadar bir kaç pozisyon yakalayıp baskılı oynasa da 55-70 arası can sıkıntısı doruk noktasına ulaştı. 70'ten sonra da artık skoru korumak için orta sahalarını biraz geriye çekmeye başladı teknik adamlar. Böyle olunca da topa sahip olan takımlar ceza sahasına daha çok yaklaşıp cılız hücumlar bulmaya başladılar. Ancak Juventus 75'ten sonra oyundan düşmeye başlamıştı. İkinci devrenin ilk 10 dakikasında açılışı Juventus yapmıştı etkili bir kaç pozisyonlar, son 5-6 dakikada da biz etkili olup kapanışı yaptık. 2-3 gol pozisyonu bulup galibiyet golünü avcumuzun içine kadar aldık ama o şanslar çabuk uçup gitti elimizden. Özellikle Gilardino ve Mutu'nun iki pozisyonu var ki akıllara zarar. Mutu form düşüklüğü yüzünden değerlendiremedi tamam da milli maç arasında İtalya'yı tek başına sırtlayan Gilardino'ya yakışmadı o golü kaçırmak.

İkinci yarıda başka da dişe dokunur bir olay yoktu pek. Eleştirebileceğim nokta Vargas ve Jovetic'in arka arkaya oyundan alınması olurdu. Golümüzün kahramanı iki adam üstelik kötü de oynamıyorken oyundan alınınca insan neden diye sorguluyor haliyle. Gerçi biraz skoru korumaya yönelik oldu değişiklikler. Ofansif olan Vargas'ın yerine savunmacı sol kanat Pasqual'in girmesi bunun en güzel örneği. 15 puanla 3. sıradaki yerimizi koruduk bu hafta sonunda, Sampdoria kazanırsa fark 4'e çıkacak. Sezon boyu 3.-4. sıradan kopmazsak yine son hafta 2. olma şansıyla girebiliriz. Inter bugün kaybetse ligde durduk yere liderlik iddiamız da var derdim ama onun için daha çok erken. 3. veya 2. olabilelim de o yeter. Devamı çok büyük ve zorlu iş, daha o seviyede değiliz. Prandelli de bu takımın başında şampiyonluk kazanırım derken önümüzdeki sezonları kastetmişti, bu sezonu değil.

Sonuç olarak artık taraftarı memnun eden Fiorentina'nın ortaya çıktığını söylemek lazım. Devre arası önemli bir hücumcu transferinden bahsediliyor ki gelecek isim takıma uyum sağlarsa o zaman zirvede yer ediniriz kalıcı olarak. Bu sezon herkesi memnun eden Fiorentina sahada olacak, bu kez olacak.