Appennino Derbisi : Fiorentina 1-2 Bologna

Bize tüm sezon kritik bir dönem olsun, hayati önemli bir maç olsun, kazanırsak çok büyük bir adım atacak olalım, yoksa başka türlü maç kazanamıyoruz bugün de görüldüğü üzere.. Arkadaş bir maçı da şöyle rahat dönemde kazanın, bir kere de oh diyelim gümbür gümbür gidiyoruz.. Yok.. İlla ki tepetaklak giderken ölüm-kalım maçı olacak ki galip gelelim, ne haddimize bizim huzurlu zamanda galip gelmek.

İlk yarı ortada başladı maç, yavaş yavaş Bologna'nın sahasında oynamaya başladık golü de bulur muyuz derken Bologna bir geldi pir geldi, 28'de golü attılar ve gittiler. İlk devre bitene kadar böyle hep ortada gitti, son anlarda golü bulur da soyunma odasında dinlenirken 1-1'in rahatlığı olur mu üzerimizde diyorduk ki Marco Di Vaio gereken cevabı verdi, 0-2 yaptı skoru 45'te.. İlk yarının en kısa özeti budur sanırım ama biraz daha açmak lazım. Öncelikle şunu belirteyim, Vargas'ı bir şekilde kaybedersek 1-2 sezon içerisinde, bir daha toparlayamayız sol kanadı. Tek başına yok etti Bologna'nın sağını. Ancak takımda iyi oynayanların dışında bir de Mutu faktörü vardı ki bugün bu maçın kaybedilmesindeki en önemli etken oldu. Yediğimiz göle kadar 25 dakika içerisinde 3 net hücumda top Mutu'ya geldiği için tehlike yaratamadık. Maçı netten izleyenler çok rahat şekilde görmüşlerdir bunu, tek paslarla çok güzel hücumlara kalkarken Mutu'ya gelen top bir anda duruyor ve ölüyor. Mutu herkes gibi tek pasla devam etse ciddi pozisyonlar bulacakken Mutu'nun çalım atma ve kendini kahraman yapma hevesi yüzünden hızla gelişen atağı gol pozisyonuna dönüştürememek oldukça can sıkıcı bir olay. İkinci devreye ise bambaşka bir boyut kazandı işler. 90+3 ve 90+4 dışında kaleye gelemeyen bir Bologna, koskoca bir devrede 49 dakikanın 47'sinde oyunu rakip yarı sahaya yıkmış bir Fiorentina, atılan tek gol ama ilk yarıda yenen 2 kötü gol yüzünden alınamayn puan ve puanlar.. Şu ikinci yarıdaki futbolu sezon boyu oynasak sırtımız yere gelmez, en zor maçlardan bile en kötü ihtimalle tek puanı alır döneriz. Rakip kaleci ve savunma her zaman böyle etkili ve kusursuz olmayacaktır sonuçta, bir şekilde kazanılacaktır maçlar. Ancak bunun ardına saklanmamak lazım, madem bu kadar iyi oynuyoruz ve gol pozisyonuna giriyoruz, o halde son vuruşu yaparak neden maçı kazanamıyoruz diye sorgulamak lazım.

Görünen o ki Felipe'nin gelmesi saçma goller yemeye ve basit hatalar yapmaya engel değil. Orta sahada Montolivo'yu destekleyecek adam Donadel veya Zanetti olunca her takım tehlike yaratabiliyor, düşme potasında can çekişen Bologna bile rahatça üstümüze gelip gol atabiliyor. Biz içeride Bologna ile oynayıp kazanamayacaksak ne anladım o işten ? Felipe gelsin Ljajic gelsin hepsi iyi güzel de sen orta sahanın ortasına sorunun ana merkezine bir transfer yapmıyorsan nasıl savunmayı güçlü tutacaksın ki ? Hücum hattı günden güne güçlenirken orta sahada savunma görevi yapacak adamı bulamazsak bu tip maçları çokça göreceğiz ne yazık ki. Görüldüğü üzere tek devrede 20-25 pozisyona girip rakip kaleci ayakta alkışlanacak bir performans gösterdiği için sadece 1 tane gol atıp kendi sahamızda yenilebiliyoruz savunma tam anlamıyla güvenli olmadığı için. Gerçi bugün hücum hattı çok fazla gol bulabilirdi ama olay yine Mutu'da takılıp kalıyor. İlk yarı baltaladığı hücumlardan sonra ikinci yarıda da kendi kendine hücum denemeleri yaptı, bir kaç müsait pozisyonda soldan gelen Vargas'ı görebilse şu an bu iyi oyunun galibiyetle süslenişini konuşuyor olacaktık. Mutu'nun kendini kahraman yapma tutkusu koskoca Fiorentina'nın kaderiyle oynamaya başladı, buna dur diyebilen yok ne hikmetse.

Şahsen ben teknik direktör olsam 90+4'te ceza sahası ön çizgisinde soldan gelen takım arkadaşına pas vermek yerine o mesafeden röveşata deneyen oyuncunun ipini çekerim ve en temizinden 5-6 maç dinlendiririm. Bu terbiyesizliktir çünkü, sahadaki diğer 10 oyuncuyu hiçe saymaktır. Yazık ya..

Son olarak : Juan Manuel Vargas "şu an" dünyanın en iyi sol kanat oyuncusudur, nokta.