Gerçek Mi Bu : Napoli 1-3 Fiorentina

Öyle bir maç düşleyin ki hayatınızda izlediğiniz en kötü maçlar sıralamasında ilk 3'e oynayan bir ilk yarıya sahne olsun. Geçtiğimiz haftalarda yine böyle bir maç olmuştu ancak o maç 90 dakikaya yayılmıştı. Bugün neyse ki 45 dakikayla sınırlı kaldı bu rezalet. İki takım da futbol oynanması gerektiğini hatırladı ikinci yarı. Oysa ki benim gözümde ligin en iyi 2 orta saha oyuncusunu karşı karşıya getiriyordu bu maç. Ancak bir sürpriz oldu, Montolivo yedek başladı yerinde Donadel vardı. Maçın önemli notlarından biri Santana'nın geri dönüp sağ açıktaki yerini almasıydı. Marchionni denen el freni kadroda olmayınca içim rahatladı. Bundan sonra 11'de Santana'yı görmemiz demek daha iyi bir Fiorentina izleyeceğiz demek.

Maçın ilk devresini pas geçiyorum zira 2-3 basit atak dışında iki taraf da berbattı. Yine de hangi taraf ağır basıyordu denirse kesinlikle Napoli derim. Kötü ilk yarının sonunda ikinci yarı toparlarsa Napoli toparlar ve golü bulur gibi görünüyordu. İkinci yarı görünen olmadı, özellikle 64'te Bolatti-Montolivo değişikliği ile gerçek bir futbolcuya kavuştuğumuz anda oyunun seyri değişti. İkinci yarıya etkili ve hızlı başlayan Napoli'ydi ki 48'de bir anda gelen gol bunun en net örneği. Lavezzi iki takım da ikinci yarıya ısınamadan golü buldu. Gerçi gelen kısa mesafeli ortada Lavezzi gibi bir adamın çıkıp o savunmanın arasında kafayı bulması tam anlamıyla maça ısınmayla değil savunmanın acizliği ile açıklanmalı biraz da. O andan itibaren rahatlamış bir Napoli gol bulmak zorunda olan bir Fiorentina için çok ciddi bir tehdit oldu, bu noktada Sebastien Frey devreye girdi neyse ki. Neden yıldız kaleci olduğunu örnekleyen maçlardan birini oynadı. Montolivo girene kadarki 15 dakika içerisinde skorun ve gol bulma ihtiyacının dezavantajı ile tarihi fark yiyebilirdi Fiorentina. Frey kadar Lavezzi'ye de bir teşekkür etmek gerek burada. Bu kadar üst düzey bir golcü bu kadar kolay pozisyon harcamamalıydı.

1-0'dan sonra 57. dakikada Comotto ve Pasqual çıkarken De Silvestri ve Babacar oyuna girdi. Bu değişiklikler Fiorentina'yı biraz hareketlendirdi, en azından 1-1 için gereken temponun yakalanacağını gösterdi bu ikili ki 3 dakika sonra 1-1 yaptık Gilardino'nun güzel golü ile. Napoli'nin golünün bir benzerini attık, ceza sahası yan çizgisinden ön direğe gelen kısa bir orta ve boş kalan Gilardino'nun ön direğin 1-2 metre önünden vurduğu kafa. Burada genç Babacar'ın hakkını vermemiz lazım. Frey'den gelen topu aldı, düşmesine rağmen topu kaybetmeyip Jovetic'in koşu yoluna topu bıraktı, sonrası da gol işte.. Tüm bu değişiklikler iyi gelse de maçın seyri 64'te Riccardo Montolivo'nun oyuna girişi ile değişti. Fiorentina orta sahası toparlanınca takım da toparlandı. O dakikaya kadar ikinci yarıda Napoli'ye teslim olan takım bir anda toparlandı. Ancak şunu söylemem lazım ki o toparlanma sadece başa baş bir maç oynanmasına sebep oldu. Tek taraflı olarak bir baskı kurmamıza yetmese de galibiyet için gelebilecek gol için umutlandık.

Neyse çok uzatmayıp son 10 dakikaya dönelim. Napoli gelirken karşı ataklarla bir gol bulma peşindeydik. Santana'nın ayağından gelen kornerde penaltı noktasının gerisinde Jovetic topu köşeye doğru gönderdi. De Sanctis'in çok rahat alacağı topu Napoli savunmasının arasından fırlayan Gilardino bir anda araya girip boş kaleye yolladı. İlk anda ofsayt diye gole bile sevinemedim, ancak tekrarlarda çok net belli oluyor pozisyonun ofsayt olmadığı. Bu dakikadan sonra Fiorentina tek bir şey yapmalıydı: Kapanıp gole engel olacak ve sürpriz bir 3 puan ile yola devam edecek. Beklenen de oldu aslında, kapandık ve Babacar ile Jovetic'in hızından yararlanıp 3. gol peşinde koştuk.. Duraklamanın son dakikasında ise futbol sahalarında görmeyi çok isteyip de sık sık tanık olamadığım bir şeyi uzun zaman sonra tekrar gördüm. Geçen sezon sarı-kırmızı formayı giymesinden mütevellit bol bol eleştirdiğimiz ancak bu sezon Serie A'nın en iyi performanslarından birini veren Morgan De Sanctis kornerde ileri çıktı. Son dakikada son kornerde bir şans denedi, en son hatırlandığı üzere Sinan Bolat'ın yaptığını yapmaya çalıştı yani. Top önüne de düştü ancak kaleci haliyle çalıma uğraşınca benim hep o görmeyi beklediğim golü nihayet görmemi sağladı. Babacar topu kaptığında karşısında iki Napoli savunmacısı vardı ki ikisi de bizim yarı sahadaydı, karşı yarı saha bomboştu. Topa vurdu ama -tecrübe eksikliğine verelim- o top yerden yavaş şekilde gitti, rakip ceza sahasına çok yavaş girip belki de auta bile gidemeden dururdu top. Neyse ki yandan hızla koşan Jovetic vardı, "kariyerinin en rahat golü" unvanı bu gole rahatlıkla verilebilir, verdim hatta.
Çok beklenecek bir skor değildi bu, Napoli savunmasının uyuması sebebiyle 2. golü bulduk. 3. gol de şapkadan çıkan tavşan oldu De Sanctis sayesinde. 1-3'lük skor yanıltmasın yani, Fiorentina çok zor bir 3 puan aldı. Hem adil hem de açık konuşmak gerekirse bu maçın hakettiği en son şeydi Fiorentina'nın kazanması. Önce beraberlik, sonra Napoli galibiyetiydi maçın görüntüsü. Bir şekilde 3 puanı alıp Cagliari-Genoa maçından avantajlı çıkan takım olma hakkını elde ettik. Maç fazlasıyla 38 puanla 10. sıradayız, rezil bir durum ancak şanslıyız ki önümüzde 39 puanla sıralanan 2 takım birbiriyle oynuyor. Tabii Bologna'nın Sampdoria'yı, Udinese'nin Palermo'yu kendi sahalarında yenmesi için de gözler skor tabelalarında olacak. Bir de Juve-Siena maçı var ama Juventus'un dost kulübüne kıyak yapıp yapmayacağı büyük şüphe. Siena ligde en çok puan ihtiyacı duyan takım, Juventus ise Siena'nın aynı evde yaşadığı abisi durumunda. İşin ilginci sezonu artık akışına bıraktı Juventus, tıpkı Fiorentina gibi. Amacını kaybeden Juve'nin Siena'ya 3 puan vermesi demek Fiorentina için bulunmaz hint kumaşı demek..

Görüldüğü üzere takım acınacak halde olunca kafada tilkiler dolanıyor ve sinsi sinsi yorumlar yapılıyor böyle.. Gerçi bütün bunlar olsa, Fiorentina 4-6 arası bir sırada ligi bitirse bile bu sezon bir kayıptır, rezalettir, kimse bunun aksini iddia edemeyecek. Neredeyse sonsuz kredisi olan Prandelli'nin koltuğu şiddetle sallanıyorsa durum gerçekten de iç karartıcı halde demektir.