Dark Side Of The Force: Arif Erdem

Profesyonel futbol hayatına Zeytinburnuspor'da başlayıp iki maç oynadıktan sonra 1991 yılında 17 yaşındayken Galatasaray’a transfer olan ve yarım sezon dayanabildiği Real Sociedad macerasını saymazsak faal futbol yaşantısının neredeyse tamamını “Sarı Kırmızı” forma (ve beyaz boğazlı kazağı) ile geçiren Arif Erdem, şu aralar “Yasadışı bahis ve şike soruşturması” kapsamında savcılığa verdiği ifade ile gündemi meşgul ediyor.
Suçunu yada suçsuzluğunu savunacak değilim. Zaten ifadesi alındıktan sonra serbest bırakıldı ve kendi beyanına göre hakkında herhangi bir suçlama da yok. Benim derdim, en cafcaflı dönemlerinde Galatasaray ve Milli takım formaları giymiş, çoğu üst düzey futbolcunun rüyasında dahi göremeyeceği başarıları yaşamış Arif kardeşimizin şu duruma düşmesini kimsenin yadırgamaması.

Ne bileyim, örneğin aynı dönemden Ergün Penbe, yahut Hakan Şükür, Bülent Korkmaz gibi isimlerin başına böyle bir şey gelseydi, eminim ki tüm futbol camiası şoka girerdi. Ama konu Arif Erdem olunca “Haa, o mu? Yapmıştır” denilip geçiliyor.

Bir futbolcu, ülke futbol tarihine Old Trafford’da attığı o “Değil şmaykıl, bütün maykıllar’ın gelse kurtaramayacağı” golle, İrlanda maçında 8 dakikada yaptığı “Hat trick” yada yaşadığı gol krallığı ile geçmiyor da, bunun aksine faal futbol yaşantısını bırakalı yıllar olduğu halde hala kendini atmaları, saha içindeki numaraları ve Galatasaraylı taraftarların bile pek de hatırlamak istemediği bir takım meziyetleri ile anılıyorsa, “şike” tartışmalarında adının yer alması da kimseyi fazla şaşırtmıyor demek ki. Belki de, yetiştiği dönemin (Özal'lı yıllar) mottosu olan "Kısa yoldan kazanç" fikrine kendini fazla kaptırmış bir arkadaşımızdı, bilemiyorum. Bir forvet olarak ortalamanın üstünde bir yeteneğe sahip olduğu halde, hep kısa yolu seçti o. Neyse işte.. Neticede kendi tercihi tabi ki.
Benimse aklımda, 13 Nisan 1997 de oynanan, İstanbulspor – Galatasaray maçının uzatma dakikalarında durum 2-2 berabere iken hakem Vahap Beyaz ile ortaklaşa yarattıkları penaltıyla yer etmiştir Arif.

4 yıllık şampiyonluk serisinin ilkini getiren bu penaltı sayesinde, ligin bitimine dört hafta kala Beşiktaş deplasmanına 5 puan önde çıkmış, akabinde de o sene şampiyon olmuştuk.

Son 20 – 25 yılını bilinçli olarak takip ettiğim Galatasaray’ın, bana göre tarihindeki en büyük kara lekedir bu. Zira, Arif ve Vahap Beyaz’ın o penaltı için nasıl gayret gösterdikleri hala hafızamdadır.

Galatasaray’la ilgili, aklıma geldiği zaman utandığım şu tek olayın başrol oyuncusundan başka bir şey değildir benim için Arif Erdem.

Şimdiden yazayım, konu şaibe olunca bazı Beşiktaşlı arkadaşlar 8-0’lık Ankaragücü maçını da hatırlatacaktır. Aynı sene içinde Beşiktaş’ın yine aynı takımı 4-0 ve 0-6 gibi sonuçlarla yendiğini pek bilmez bu arkadaşlar. 8 atınca şaibe – şike, 6 atınca şerefli ikincilik.