4. Bölüm: Kurtarıcı Şampiyonlar Ligi!
Yazıyı dikkatle takip edebilenlerin hemen fark edebileceği küçük bir ayrıntı mevcut: La Gazzetta analizi ile Deloitte Para Ligi analizinin kar rakamları birbirinden farklı. Bunun sebebi İtalyan gazetesinin brüt geliri baz alırken Deloitte'in net gelir üzerinden değerlendirme yapması.
Geçen senenin karı Della Vale döneminin en yükseğiydi. Kulübü 2002'de devraldıklarından beri birikmiş kayıp miktarı 62 milyon Euro'ya ulaştı ve kulübün bütçe açıklarının her sene sahipler tarafından kapatılması gerekiyor. Yine de, Viola'nın yaptığı kar küçümsenmemeli, yani bu seneki tablo pek de kötü sayılmaz: vergilerle 10.1 milyon Euro, vergiler çıkarıldıktan sonraysa net 4.4 milyon Euro kardan bahsediyorum.
Bir yandan, bu yıl finansal açıdan Fiorentina için her şeyin çok iyi gittiği bir yıldı, hatta denebilir ki olabilecek en iyi senaryo gerçekleşti. Her sezon gerçekleşmeyecek iki önemli etken bir araya geldi: Şampiyonlar Ligi'nden 27 milyon ve oyuncu satışlarından 28 milyon Euro kar edildi. Bu istisnai gelirler çıkarıldığında ise hesaplarda 50 milyon Euro'luk kocaman bir delik meydana geliyor.
Başka bir açıdan bakıldığında, geçen sezonun kar zarar tablosunun bir öncekinden 1 milyon Euro'luk gelir, 2 milyon Euro'luk oyuncu maaşları ve amortisman payı ve 3 milyon Euro'luk diğer harcamalar artışı dışında hiçbir fark yok. Yani oyuncu satışlarından gelen para değişmeseydi zarar miktarında 5 milyon Euro'luk bir artış meydana gelecekti.
En büyük zarara Calciopoli skandalı sırasında oluşan istisnai şartlar yüzünden 2006 yılında 19.5 milyon Euro'yla ulaşılmıştı. Her ne kadar kulübün Şampiyonlar Ligi'ne katılım hakkı federasyonca iptal edilse de sözleşmeler gereği oyunculara bunun için gereken prim verilmek zorundaydı. Neyse ki oyuncu satışlarından büyük kayıplar verilmemesiyle durumun vahameti azaldı. Başka bir deyişle oyuncu satışından para kazanılması(2009), Şampiyonlar Ligi'ne katılım ve oyuncu satışlarından az zarar edilmesiyle(2007) kara geçilmiş oldu. Diğer yıllardaysa satılanların masrafları karşılamamasıyla zarara geçildi.
2009 yılında satışlardan elde edilen net kar 27.6 milyon Euro'ydu. Bu da kar edilebilen €33.6 milyon Euro'luk satış ile sonuçta zarar edilen 6.1 milyon Euro'luk satışlardan sonra arada kalan fark oluyor(Toplamda 0.1'lik bir fark var, 27.5 olması gerekirken 27.6 olmasının sebebi küsuratlar). Artı tarafta üç önemli oyuncu satışı göze çarpıyor: Melo'nun Juventus'a 25 milyon Euro'luk satışı(muhasebe kayıtları düşüldükten sonra 17.7 milyon Euro kazanç), Pazzini'nin Sampdoria'ya 9 milyon Euro'luk satışı(kazanç 7.1 milyon Euro) ve Kuzmanovic'in Stuttgart'a 7.5 milyon Euro'luk satışı(kazanç €5.7 milyon Euro).
Buna karşılık kulüp Manuel Da Costa'nın West Ham'a satışından 3.3 milyon Euro zarar etti. Bundan daha önce oyuncu meselelerinde edilen son zararsa 2006 yılında Japon Hidetoshi Nakata'nın sözleşmesinin feshiyle kaybedilen 1.4 milyon Euro'ydu. Ama gelecek sene Toni'nin 6.3 milyon Euro'ya Bayern Münih'e, Reginaldo'nun 3.8 milyon Euro'ya Parma'ya ve Bojinov'un 2.1 milyon Euro'ya Manchester City'ye satışıyla tablo düzeldi ve yüzler güldü.
Şu açık ki Fiorentina'nın finansal konumu transfer piyasasındaki çılgınlıklara tam anlamıyla bağımlı durumda. Mesela 2008/09 sezonunda transferde 18 milyon Euro kar eden Palermo, 2009/10 sezonunda 17 milyon Euro'luk bir zarara uğradı ki bunun en büyük sebebi de oyuncu satışından elde edilen gelirin sadece bir sezon sonra 50 milyon Euro'dan 1 milyon Euro'ya inmesiydi.
Oyunculardan kazanılan paraların hemen harcandığını görmek isteyen taraftarlar için dikkat çekilmesi gereken bir diğer nokta ise kulüplerin çok nadir olarak tüm bonservis ücretini tek seferde alabiliyor olması; özellikle de kademeli ödemelerin standart olduğu İtalya'da. Melo'nun satışından gelecek 25 milyon Euro'nun üç sezonda 8.5 milyon Euro'luk eşit parçalar halinde ödenecek olması gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder