Maç yazısına bu muhteşem statla başlamak istiyorum. İngilizlerin 900 Milyon £ gibi bir bütçe ile yeniden yaptığı bu stadyum, tek kelime ile bir mabet. Bu maçta olan -verilere göre- 87.695 kişi belki de günün en şanslılarıydı. Bu statta nefes alıp vermek bile büyüleyici gerçekten...Açıkçası benim de böyle düşündüğüm ve takımların bu sezonki formları dikkate alındığında dengeli başlayacağı düşünülen karşılaşma, başlamasından çok kısa bir süre içinde Barcelona'nın üstünlüğüne geçti. Man Utd tarafında ise sanki dayak yemekten gardını bir türlü kaldıramayan bir boksörün davranışları vardı. Rooney'in ayağından gelen beraberlik golü dahi maçın gidişatında bir farklılığa yol açmadı. İkinci yarıda ise eşitliğe rağmen Manchester United'da adeta bir kabullenme vardı ve bunun sonucunda da Barcelona'nın artık ezberlediğimiz rakibi pasla dövme oyununa kendilerini teslim ettiler. Bu sefer Barcelona bu oyununa ek olarak ceza sahası içinden topu dışarı çıkartıp Van der Sar'ı avlamayı denedi ve bunun sonunda da izlerken ağızları açık bırakan goller geldi.
3-1'den sonra zaten başta Man Utd olmak üzere herkes düdük sesini beklemeye başladı, beklerken de başta Valencia olmak üzere bazı oyuncuların kasaplık girişimlerini izlemek zorunda kaldık. Kassai'nin kart pintiliği ise ummadığım kadar enteresandı.
Sonuçta Barca, maçın ve tüm turnuvanın hak edeni olarak kupayı kazandı. Kupa töreninde Xavi'nin kaptanlık pazubandını Eric Abidal'e vermesi ve kupayı onun kaldırması ise Şampiyonlar Ligi'nin son yıllarda kullandığı "Respect" sloganına çok yakıştı.
Son fotoğraf da biraz bizden olsun. Bu sene Bank Asya 1. Lig'e çıkamasa da, yaklaşık 1 milyar kişinin izlediği bu maçta, Bandırmaspor yapabileceği en büyük reklamı yapmış oldu bu özverili taraftarı sayesinde. Bu da maçtan aklımızda kalan hoş bir enstantane oldu diyelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder