Cem Sultan ve Ülkedeki "Gençlik" Problemi

Cem Sultan gazete haberlerinde genç takımda 33 maç 77 gol attığı haberi ile beklentileri arttırmış, önce PAF sonra A2 takımı ile oynadığı maçlarda o beklentiyi en üst seviyeye taşımıştı. PAF/A2 maçlarını GSTV'nin verdiği ölçüde kaçırmadan izlemeye çalıştım. Bu yüzden de rahat rahat söyleyebilirim Cem Sultan'ın forma bulacak düzeyde olduğunu, hem de A takımdaki birçok ismi göze alınca ilk 11'i zorlamasa da her maç yarım saat kadar süre alması mümkündü bana kalırsa.

Türkiye'deki durumdan bahsede bahsede bunalıma girip kendimi ateşe vermeme az kaldı. Avrupa'da Lukaku 16 yaşında gon kralı olurken, Türkiye'de Semih Şentürk 26 yaşına kadar "genç golcü" diye anılıyorsa zihniyette bir kirlilik olduğu zaten açık. Hadi diyelim Semih espri ile uzatılmış bir uç örnek. Peki 1991 doğumlu Emre Çolak veya başka bir X oyuncuyu düşünelim; Avrupa liglerinde oynuyor olsa 1991 doğumlu çocuk ne olurdu diye düşündünüz mü hiç? Şu an Emre gibi bir isim 20 milyon Euro'larla beraber anılan bir isim olurdu. Örnekler çok uzak değil: Marko Marin ve Mario Götze. Bunların da fiziği zayıf, bunlar da çelimsiz görünerek işe başladılar ama Bundesliga gibi temponun çoğu Avrupa ligine fark attığı, Premier Lig'den daha fazla fiziğin gerektiği, 90'ların İtalya'sındaki sertliğin benzerlerinin sıkça görüldüğü ve her futbol kültürünün zevk veren yanlarının bir birleşimi haline gelen ligde oynuyorlar. Bugün Marin'in 35 milyon Euro'ya transfer olacağı manşetlere çıkıyor ancak şunu kabul edelim Emre Çolak'a 35'i zaten geçtim de 3.5 milyon Euro bile veren olmaz günümüzde. İstanbul değil de herhangi bir Avrupa şehrinde futbola adım atsaydı o da benzer bonservislerle alıcısını bekliyor olurdu. Emre demişken Emre'nin özelinde şunu belirtelim: Fizik güç eksikliği asla çok büyük bir problem değil. Götze ve Marin fizik güçle değerlendirilirlerse Bundesliga 2'de bile zor şans bulurlar, bunu kabul edelim. Fiziği yetersiz görülen genç oyuncu devamlı oynayacak ki o fiziğin yarattığı açığı kapatacak, ne yazık ki bizde pek mümkün değil oynaması.
GKonu başka yere dağılmadan ana konuya dönelim. 19-21 yaşlarında bir oyuncunun yetersiz olduğunu anlamak için Türkiye'de antrenman performansı yeterli görülüyor acı bir şekilde. Bir gence oynama imkanı vermeden onun yetersiz olduğunu anlayabilenlerin ülkesinde yeni hedef belli oldu: Cem Sultan.

"İyi olsa oynatılırdı" diyenini mi ararsınız, "Fiziği yetersiz" diyenini mi ararsınız, "Tecrübe yok, nasıl oynasın Süper Lig'de" diyenini mi ararsınız... Seç-beğen-al durumu var yani. Öncelikle şu tezleri de tek tek çürütelim ki bir de onları tartışmayalım boşu boşuna. İyi olsa oynatılırdı diyebilmek bu üçlünün içinde en saçması, zira antrenman ve hazırlık maçları dışında bir resmi maç oynatmadan bir oyuncunun iyi-kötü olduğuna karar verebiliyorsak kulübü-federasyonu-sporu komple kapatıp dolaba kaldıralım rahat edelim. Fiziği yetersiz argümanını da üstteki satırlarda Götze-Marin ikilisi ile çürütmüştük. Geriye kalan son şey de tecrübe eksikliğinin 20 yaşındaki adama bile forma vermeye engel oluşu. Sorun çok basit ve "iyi olsa oynatılırdı" kısmındaki çözüm ile benzer: Oynatılmayan adam, eksik olduğu iddia edilen tecrübeyi nerede ve nasıl elde edecek? Kiralansın deniyor da kiralanan yer Süper Lig olunca az oynuyor veya hiç oynamıyor, adres 1. Lig olunca da oyuncu çok şans bulsa bile "Süper Lig tecrübesi yok" diye yeni bir tecrübe kapısı açılıyor. Böyle bir mantıkla çürüttüklerimiz çok fazla. Son örneği Cem Sultan olmak üzereydi ki genç adam doğrusunu yapıp kaçıp gitmeyi uygun buldu.
Avrupa'da bir oyuncunun, hem de ülkede üst düzeye çıkması beklenen bir oyuncunun sadece 8 dakikalık profesyonel kariyeri varsa o oyuncunun yaşı muhtemelen 16'dır, en fazla da 17 yaşındadır. 20 yaşını doldurduysa en azından birkaç 90 dakikası ve 20 maçtan fazla sonradan girdiği maç bulunması lazım. Cem Sultan gol rekorlarına oynayabilecek bir forvet olarak görüldü kariyerinin başında ancak 20 yaşındaki adamın altyapısından yetişip yıldız olmayı beklediği kulübünde profesyonel dakikası 8 ise o oyuncunun o kulüpten üçe beşe bakmadan kaçıp gitmesi bu kaçışta eleştirilecek son şeydir.

Eleştirip vuracak bir şeyler lazımsa adres belli: Galatasaray Spor Kulübü Futbol Şubesi. İlk önce kendimize, altyapıdan çıkan yıldızlarımız ile övünen takımımıza vurup sonrasında da hala daha 18'lik oyuncuyu ilk 11'e koyamayan basiretsiz futbol kültürümüze vuralım.

31 Mayıs 2011 günü Cem Sultan'ın önünde iki seçenek vardı: Hayalini kurduğu Avrupa ve A Milli Takım ihtimali için elindeki son şansı kullanıp daha fazla forma şansı bulacağı bir takıma gidecekti ya da Galatasaray'da kalıp 34 maçlık lig boyunca 1 maç oynayıp kendini şanslı azınlıktan görüp birkaç sene sonra da Anadolu kulüplerinde çürüyüp gidecekti.

Ve mantıklı olanı yapıp ilk seçeneği seçti Cem; Kayserispor'a gitti, Galatasaray'dan daha çok forma şansı bulabileceği bir yere yani. Bundan sonra sağda solda heyecanlı ve boş taraftarların yaptığı gibi ardından tonla küfür sayıp sıralayıp adama söylenmenin alemi yok.

Cem Sultan gibi birçok ismin neden gittiğini sorgulamaya yorduğumuz beyinlerimizi kendilerine korkmadan, cesurca formayı teslim etmeye ve onların arkalarında durmaya yorsaydık bugün Cem Sultan varken Elmander'i getirmenin lüks olduğunu bile konuşuyor olabilirdik.

Olur da bir gün Anıl Dilaver, Berkin Arslan, Berk Neziroğluları gibi isimleri de kaçırırsak bu yazıyı hatırlayın. Cem Sultan yazan yerlere elimizden kaçıp giden başka bir yıldız adayının ismini koyun, ne ana fikir değişmiş olur ne zihniyet.