Tour de France 2015 - 13. Etap

Sky tartışmalarıyla dolu üç günün ardından Pireneler'e veda edip Alpler'e doğru yol alıyoruz. Büyük dağlık etapların arasındaki geçiş etapları genelde klasikçilerin ve kaçışçıların hedefidir. Bugün Giant-Alpecin takım halinde kaçışın önünü kesti, Degenkolb için saldırdılar ve kaçışçıların farkı açmalarına izin vermediler ama kaçışta Kelderman ve De Gendt olunca işin rengi değişti, fark tahmin edildiği gibi 7-8 dakikalara çıkmasa da kaçışçılar son 500 metrede yakalanınca peloton'da panik havası hakim oldu. Can havliyle herkes saldırdı. Hatta son kilometre içerisinde %10 eğime sahip kısa bir bölüm olmasa Mark Cavendish bile etaba gidiyordu. Son kilometreye kadar taşındı Cavendish ama yokuşu alamayacağını kendisi de arkadaşları da biliyorlardı. Ufak stratejik hatalar Cavendish gibi bugün adı sanı anılmayan adamın bile son birkaç yüz metreye etap hedefiyle girmesini sağladı yani. Tabii ki Cav ne etabı alabildi ne de ilk 10 yapabildi bugün, bu yaşananları aktarma sebebim etabın ne kadar karışık ve tahmin edilemez bir son kilometre yaşattığını özetlemek içindi.

Son kilometredeki %10'luk bölümde genel klasmancılar elbette zorlamadılar, saf sprinterlerin de güçleri yetmedi, meydan klasikçi ve puncheur'lere kaldı. Puncheur için tam Türkçe karşılık var mı bilmiyorum, araştırmadım da, Sagan, Degenkolb tarzı hafif yokuşta da patlayıcı güç üretip sprint zorlayan isimler bu kategorideler dersem anlamış olursunuz diye düşünüyorum.

Peloton'da %10'luk eğimin ve kaçanları yakalamanın telaşı başladığında o yokuşu alabilen herkes saldırdı. Degenkolb, Sagan, Stybar, Boasson-Hagen, Van Avermaet gibi isimler bu senaryonun ağır favorileriydi elbette.

Kısacık yokuşun sonundan Sagan ve Van Avermaet rakiplerine 20 metre civarı fark atarak çıktılar ki o yokuş içerisinde kaçakları da yakaladı peloton. Bu iki isim sprinte kaldığında Sagan fersah fersah ileride bir adam olmalıydı ama kısa yokuşta tüm patlayıcı gücünü harcayınca rakipsiz olmasını beklediğimiz son sprinti atamadı, Van Avermaet uzun süren ikinciliklerinden sonra nihayet galibiyet aldı. Sagan ise ikinciliklere devam etti. "Şerefli ikincilikler" esprisi yapmak isterdim ama söz konusu kişi Peter Sagan gibi dengesiz biri olduğu için "şerefli" konusunda şüpheye düşüyorum.

İşin şakası(hayır ciddiyim aslında) bir yana, baştan sona keyifsiz ve olaysız geçen etap, son iki kilometrede çok büyük heyecan yaşattı. Bisiklet izleyicisinin sabrı da burada test ediliyor işte. Dayanamayıp kapatan da vardır, ben, arkadaşım ve babam gibi son metreye kadar yerinden kalkmayan da. Bugün etabın sonuna 30-40 km kala iki kere uyukladım uzandığım yerde ama son kilometreye kadar direnmenin ödülünü Tour de France'ın şu ana dek gördüğümüz en karmaşık ve heyecanlı etap sonuyla aldım. Bisiklet izlerken sıkılmayın, vazgeçmeyin, en sakin ve sıkıcı etap bile size muhteşem bir an yaşatabiliyor ekran başında.