Özüne Kadar Romalı, Roma'nın Özü

Francesco Totti, Romalı, bütün kariyeri AS Roma'da geçti: 23 yıl ve devam ediyor. Futbol kariyerine AS Roma forması giyerken son vermeyi umuyor.

Boya spreyleriyle kuşanmış vandallar en son Kolezyum’dan çok da uzak olmayan bir çıkmaz sokağa, Via della Madonna Monti’ye ayak basalı altı ay kadar oldu. Sokağın artık bıkmış sakinlerine göre vandallar Roma’nın bu köşesine sık sık geliyorlar. Sokaktakiler duvarlarının sloganlarla kirletilmesinden bıkmış durumdalar fakat artık boyun eğmişler.

Sokağın sonundaki sokak resmi esas problem yaratan şey. Bazıları onu düzeltmeye geliyor sonra diğerleri geri gelip tekrar tahrif ediyor. Her seferinde gruplar resmin etrafına birkaç kışkırtıcı, alay edici mesajlar ekliyorlar. Bu böyle böyle devam edip sürüyor, görünüşe göre Ebedi Şehrin ortasında ebedi bir savaş var.

Resmin görüntüsü bozulduğunda dahi, İtalyan futboluyla şöylesine bir ilgisi olan bir insan bile o resmin kimi temsil ettiğini anlayabilir. O silüet; bir kol göğe doğru kalkmış, bantlanmış bir bilek ve konik göğüs şekli, o kadar tanıdık ki en güçlü sprey boyasından bile sızmayı başarıyor.

Francesco Totti spreyle ya da fırçayla silinemez. A.S. Roma’nın ebedi kaptanı şehrin duvarlarında kalıcı olamasa da şehrin dokusuna işlemiş durumda. Şehrin ruhuna kaynamış.

Totti, doğma büyüme ve dibine kadar Romalı, hiçbir zaman Roma’nın onun için ne kadar önemli olduğunu gizlemedi.

“O benim ailem, arkadaşlarım ve sevdiğim insanlar,” dedi birkaç yıl önce neden Roma’da kaldığı sorulduğunda. “Deniz, dağlar ve anıtlar.”

Önüne az da fırsat çıkmadı: A.C. Milan ve Real Madrid, birçok kulüpten yalnız iki tanesi. 23 yıl önce, çocukken desteklediği takımın sarı kırmızı formasını, nur topu gibi bir gençken giydiği ilk günden beri tatlı sözlerle kandırmak için çok uğraştılar.

Ayrılmaya gönlü razı olmadı.

“Kariyerim boyunca tek bir forma giydiğim için şanslıyım,” dedi 40 yaşındaki Totti, yakın tarihli bir röportajda. “Benim hayatımdaki temel şeylerden bir tanesi.  Yalnız tek bir forma giyip, aynı takımın taraftarı ve oyuncusu olan şanslı azınlıktan biri olmak her zaman istediğim bir şeydi.”

Görünüşe göre sonsuza dek süren şafağı boyunca -Via della Madonna dei Monti’deki mücadeleden görüldüğü üzere, Roma’nın iki kulübü Roma ve Lazio arasındaki hassas ilişkiye rağmen- şehir onun bu sadakatini ödüllendirmek, ilgisine karşılık vermek için elinden geleni yaptı.

Birkaç yıl önce, Lucamaleonte adındaki sokak sanatçısı, sakin San Giovanni mahallesine bir duvar resmi yapması için resmi kararla görevlendirildi. Totti burada, Via Vetulonia’daki bir dairede büyüdü. Birkaç sokak ötede Via Pascoli’deki okula gitti.

En iyi öğrenci değildi – bir öğretmeni “O tek bir şey için iyiydi o da futboldu.” dedi – ayrıca partizan çizgilerle ayrılmış bir şehirde, öğrencileri okula çekmek içi Roma’ya kayıtsız şartsız bağlı bir idol olarak kendisi ideal örnek değil.

Resmi görevlilerin her şeye rağmen duvar resmi konusunda ısrarcı olması Totti’nin ne anlam ifade ettiğinin göstergesi; bu çalışma Roma’nın modern tarihindeki ikonları tasvir etmek için başlatılan serinin bir parçasıydı. Resim hala orada, bütün duvarı kaplayacak şekilde, üç kat yüksekliğinde, Lazio taraftarlarının istenmeyen ilgisinden dolayı zarar görmemiş halde duruyor. Totti sadece Roma takımına değil Roma şehrine de ait. Karşılık olarak da şehrin bir yerinde her zaman ona ait olacak bir köşe var.

Birçok insanın onun kariyerinin sona geldiğini düşünmesinden sonra daha uzun süre devam etmesinin sebebi işte bu ilişki. Totti, Roma için ilk maçına 1993 yılında 16 yaşındayken çıktı. Yaklaşık 800 kez Roma için oynadı ve 306 gol attı. Düzenli olarak, kendisi Serie A’da oynamaya başladığında daha doğmamış olan takım arkadaşlarıyla oynuyor.

Totti’nin neslindeki birçok isim, o jenerasyonun temel sütunları, yoldan ayrıldı. Totti; Alessandro Del Piero’nun, Alessandro Nesta’nın ve Christian Vieri’nin olduğu İtalya’nın ve Ronaldo’nun Zinedine Zidane’ın ve Gabriel Batistuta’nın olduğu Serie A’nın bir parçasıydı. Birkaç akranı – Gianluigi Buffon ve Andrea Pirlo – hala etraftalar ancak onlar fiziksel olarak daha az çaba isteyen ya da mental olarak daha az yoran pozisyonlarda oynuyorlar. Sadece Totti var.

Onun devam etmesini sağlayan şey sorulduğunda “Roma’ya ve futbola karşı olan aşk,” diye yanıtladı. “Bu ikisiyle evlendim. Futbol benim için bir oyundan ötesi, bir tutku. O her şey! Ancak her şeyden öte Roma’ya olan aşkım. Her zaman Romalı oldum. Hiçbir zaman başka bir şey olmadı.”

“Hala oynamaya devam ediyorum çünkü hala keyif alıyorum. Hala o tutkuya sahibim. Antrenmana gelmek, meslektaşlarımla ve oyuncuların geri kalanıyla olmak istiyorum. Bu beni mutlu etmeye devam ettiği sürece de oynayacağım.”

Bu sürenin ne kadar olacağı ise neredeyse her an spekülasyon konusu oluyor. Kendisi futbol sonrası yaşam hakkında “düşünmediği” konusunda kararlı. 40 yaşında hissettiğini itiraf ediyor “numerik olarak, psikolojik olarak ama fizyolojik olarak değil,” ancak hala “antrenmandaki ufak değişikliklerden” bahsediyor, “her zaman gelişebileceğine” dair inancı var. Karşılıksız kalan bir ihtirasından hala vazgeçmiş değil: Roma’yı Avrupa şampiyonu yapmak.

“Asla asla deme,” diyor kendisi.

Yine de herkes biliyor ki bir noktada, er ya da geç, perde kapanacak. Giorgio Lucarelli, Via Vetulonia’da Totti’nin çocukluk evinden birkaç kapı ötedeki Roma 1927 pizzacısını işletiyor. Restoran Lucarelli’nin desteklediği takımın adeta türbesi: Roma formaları, Roma atkıları, Roma’nın en iyi takımlarının fotoğrafları. Totti, arada sırada gelen bir ziyaretçi olarak, gözle görülür şekilde herkesten fazla yer alıyor.

Lucarelli “O Roma’nın gelmiş geçmiş en iyisi.” dedi. “Bence 50 yaşına kadar oynamasında bir sakınca yok. Roma’yı onsuz hayal etmek imkansız ama biliyorum ki bir gün bununla yüzleşmek zorunda kalacağız.”

Totti için de hiç kolay olmayacak. Daha önce değişimden hoşlanmadığını, ailesinin evinden ancak eşi Ilary ile evlendiğinde taşınan bir adam olduğunu söylemişti.

“Emekli olduğum zaman takımla yaptığımız yolculukları özleyeceğim, takım arkadaşlarımla yaptığımız şakaları, alışkanlıkları: onlarla kahvaltı yapmak, oyun oynamak, bütün o ufak şeyler.” dedi. “Futbol sonrası hayat hakkında düşünmüyorum ama biliyorum ki başka bir hayat başka bir dünya olacak.”

Futbol için de bir çağın sonu olacak. Totti bile kendisini başka bir çağın ekosu olarak görüyor, estetisyenlerin atletlerden önce geldiği bir zamanın kalıntısı. Totti’nin Roma’daki 23 yıllık kariyerinde gelip geçen oyunculardan onun gözüne en çok çarpan ikisi Antonio Cassano ve Vincent Candela (Fransız defans) olmuş çünkü onlar “teknisyenlermiş”.

“Önceden oyun daha taktikseldi şimdi ise daha fiziksel” diyor Totti. “Önceki halini tercih ederdim, daha teknik daha sakindi. Futbol benim için budur. Futbol teknik ve ruhsaldır. Her şey kafadadır. Topun nerede olduğunu ve nereye gitmesini istediğinizi anlamanız gerekir.”

Bu onun futboldan en çok keyif aldığı yanı, bilincin içgüdüye üstünlük kurduğu anlar.

“Düşündüğüm zamanları seviyorum, ne yapmam gerektiği hakkında, pozisyonumu değiştirip değiştirmemem konusunda,” diyor. “Düşündüğüm zaman hata yapmak zor oluyor.”

Bu ayrıca futbolun, kargaşaya olan açlığında gitgide kaybolmasından korktuğu yanı. Totti’nin en değerli anılarından bazılarının tarih olarak biraz geride kalması yeterince şey anlatıyor. Sampdoria’ya karşı attığı bir golünü en iyi golü olarak belirtiyor, “sol ayakla attığım vole bütün karakteristiğimi yansıttı,” ve Werder Bremen’a karşı verdiği topuk pasını ise en sevdiği asisti olarak “ben daha çok gençken.”.

Takım arkadaşı olarak çağırabilmeyi dilediği oyuncu Lionel Messi ya da Cristiano Ronaldo değil. O isim Ronaldo, İtalyanların onu çağırdığı şekilde ise Il Fenomeno. Totti, Ronaldo’yu “tarih için bir futbolcu” olarak çağırıyor ki öyle, hem de birden fazla yönden.

Bir gün aynısı Totti için de söylenecek. Hem de sadece stili yüzünden değil, hikayesi yüzünden de: oynadığı futbol ve nerede oynadığı yüzünden. Steven Gerrard emekli oldu, Ryan Giggs de öyle. Xavi Hernandez, Katar’da sona yaklaşıyor. Totti “tifosi-giocatori” dediği kavramın son temsilcisi. Yani futbolcu olup memleketlerinin kahramanı haline gelen taraftarlar.

“Genç takımlarda benim yaptığımı, Daniele De Rossi’nin şu an yapıyor olduğunu yaparak burada elinden geldiği kadar uzun kalacak birinin olduğunu düşünmek isterim.” diyor Totti uzun süredir Roma’da takım arkadaşı olan isme atıf yaparak. “Ama modern futbolda bu zor.”

Onun için de her zaman kolay olmadı. “Daha fazla baskı, daha fazla sorumluluk var çünkü ben Romalıyım.”

Yine de o başka türlü olsun istemezdi. Bu onun istediği tek şeydi.

“Sadece bu formayı giymek,” dedi “Sadece bu.”

Forması ve şehri, 23 yıldız silinemez şekilde işaretlenmiş durumda, hiçbir zaman da silinemeyecek bir miras.

Bu çevirinin yapıldığı yazı nytimes.com adresinde yayınlanmıştır.

Bu çeviri artemiofranchi.org dışında kaynak gösterilse dahi izinsiz yayınlanamaz.

-

Bu yazı, Montem spor ekipmanları sponsorluğunda yazılmıştır. En iyi trekking, hiking ve diğer doğa yürüyüşü batonları için Montem'i ziyaret edin: https://montemlife.com/trekking-poles-hiking-sticks/