Fransız veteran Samuel Dumoulin, Cumartesi günü Tour
du Haut Var-Matin’in açılış etabında 22 bisikletçiyle birlikte girdiği tırmanış
sprintini kazandığında aynı zamanda Cote d’Azur’daki en yaşlı yarışın hayatını
sürdürmesine de yardımcı oluyordu. Güneydoğu Fransa’daki bu doğa manzaralı
bölgeye ilk olarak, Avrupa pelotonlarının o zamanlar Mart-Nisan ayındaki daha
zor yarışlara hazırlanırken forma girmek için katıldığı bir düzineye yakın erken-sezon yarışını raporlamak için neredeyse elli yıl önce seyahat etmiştim.
Büyük takımlar antrenman kamplarını Akdeniz kıyısındaki, bütün tek günlük
yarışlara yakın otellerde kuruyorlardı. 1966 yılındaki Tour de France’ı kazanan
Lucien Amar “Zorlu bir yarış gününden sonra sakin bir antrenman günü
geçirebiliyorduk. Sezona hazırlanmak için mükemmeldi.” demişti.
Şubat programı,
ılık havasıyla, sahildeki palmiye ağaçlarıyla ve sarı görkemleriyle parlayan
mimozalarla aynı zamanda gazeteciler için de mükemmeldi. 1969 yılındaki o
seyahatimde cazibeli Cote d’Azur boyunca uzanan bütün etkinlikler hakkında
haber yaptım, batıdaki Aix-en-Provence’den doğudaki Menton’a kadar arada St.
Tropez, St. Raphaël, Fréjus, Cannes, Grasse, Antibes ve Nice olacak şekilde. Bu
Grand Prix yarışlarının çoğu pistlerde yapılırken bir kısmı da Alpes-Maritime
bölgesindeki taşralara uzanırdı. Ayrıca birkaç tane point-to-point yarı-klasik
yarış vardı, İtalya Genoa’dan başlayıp Nice’a uzanan bir tanesi dahil olmak
üzere. O yılki yeni yarışlardan bir tanesinin adı Nice-Seillans olmuştu ki o da
günümüzün Tour du Haut Var’ına evrildi.
Yeni etkinlik, bisikleti
çok seven ve Seillans’ta yaşayan gösterişli emlak müteahhidi Moïse Puginier’in fikriydi.
Seillans, daha büyük bir kasaba olan Draguignan’dan çok uzak olmayan bir
tepedeki ortaçağ köyüydü. Zaferin o dönemki en popüler Fransız bisikletçi
Raymond Poulidor’a gitmesiyle dağlık
yarış anında başarıya ulaştı, 1970 Tour şampiyonu Joop Zootemelk de ataklarını
kasabayı çevreleyen muhteşem tırmanışlarda yaparak üç yarış kazanıp bu yarışın
yerleşmesine yardımcı oldu. Paulidor hala yarışlara onun koruyucularından biri
olarak katılıyor.
Kırk yıl boyunca,
Puginier ve yerel sporlar kulübü yarışı organize etmeye devam etti – yarış
rotası Dragunian’a odaklanan döngülere dönüştüğünde ise adını Tour du Haut Var’a
çevirdiler. Bağış yapanlar arasında bölgede yaşayan eski Fransız takım
direktörleri Maurice De Muer ve Raphaël Geminiani de vardı. Dizginler 2006
yılında Serge Pascal başkanlığındaki Draguignan Olimpik bisiklet merkezine
geçti. O da 2009 yılında tek-günlük yarışı iki-günlük etap yarışına çevirdi ve
yerel gazetelerden biri olan Var-Matin
ile 2011 yılında isim sponsorluğu için anlaştı. Böylece isim Tour du Haut
Var-Matin oldu.
Puginier’in
yarışı devam edip başarılı olurken, 1960ların sonlarında gördüğüm bütün diğer
etkinlikler bir bir kayboldu: The Fréjus GP 35 yılın ardından 1970’te son
buldu; Menton 1973’te onu takip etti; iki yıl sonra 1975’te Nice (52 yılın
ardından) ve Genoa-Nice gitti; onları 1976’da St. Tropez izledi; Grasse 1981’e
St. Raphaël de 1984’e kadar dayandı; son gidenler 1987’de Antibes (67 yılın
ardından) ve 1991’de Cannes oldu (66 yılın ardından). Kıyıda kalan tek tek-günlük
yarış 1980 yılında başlayan GP de I’Overture La Marseillaise.
Trafik yoğunluğu
ve yükselen organizasyon maliyetleri, uzman girişimci/destekçiler yerine
gönüllü yarış komitelerine sahip olan bütün bu yarışları öldürdü. Bölgedeki
etap yarışları da zorlu zamanlar geçirdi. Kısa ömürlü Tour du Var 1962’de son
buldu, Tour du Sud-Est 1919’dan 1965’e kadar, popüler Korsika Turu 1935’ten
1982’ye kadar, Tour du Vaucluse 1978’den 1998’e kadar ve Lueien Aimar
tarafından organize edilen Tour Méditerranéen 1974’ten 2014’e kadar sürdü – 2016’da
onun yerini alan La Méditerranéenne de bu yıl iptal edildi. Ayrıca geçtiğimiz 7
yıl boyunca Korsika’da düzenlenen saygıdeğer Critérium International da 85
yıldan sonra yaşamına son verdi.
Bunlara rağmen
bazı güzel haberler de var. La
Marseillaise gazetesinin Marsilya’daki
Fransız sezon-açılışına sponsor olması ve Var-Matin’in
Haut Var’ı desteklemesinin yanında yeni etap yarışı Le Tour La Provence bir
diğer günlük gazete La Provence tarafından sponsorluk almış
durumda. -La Provence, 1980lerde Bernard Hinault ve Greg LeMond tarafından
liderlik edilen La Vie Claire takımının da sahibi olan Bernard Tapie’nin sahibi
olduğu şirketler grubunun bir parçası. İlk olarak geçen yıl yapılan yarış Serge
Pascal ve onun Draguignanlı kulübü tarafından organize edildi.
Bu iki etkinlikteki
rotalar aşırı çetin değil ancak yarım düzine WorldTour takımını, ona yakın
sayıda Pro Continental takımları ve bir düzine Continental takımı çekecek kadar
da uygunlar. İlginç bir şekilde bu haftasonu yapılan Haut Var’da onu iki kez
kazanmış iki bisikletçi bulunuyordu: İtalyan Davide Rebellin (1999 ve 2008) ile
Arthur Vichot (2013 ve 2016). İkisi de Cumartesi günü kazanmak için sprinte
giren gruptaydı, şampiyonluğunu korumaya çalışan Vichot (FDJ) Dumoulin’in
arkasından (AG2R la Mondiale) ikinci olurken, Rebellin (Kuwait-Cartucho.es) 15.
oldu. Ayrıca bu gruptaki BMC Racing’in Amerikalı bisikletçisi Brent Bookwalter
da 13. oldu.
Yarışın Pazar
günkü ikinci günü geçmişteki tek-günlük Haut Var etkinliğine benziyor,
Draguignan’da başlıyor ve bitiyor ve 206 kmlik rotada üç ayrı dağlık döngüler
içeriyor. Rota, KOM sınıflandırmasında beş tırmanış içeriyor ancak piéce de
résistance (Ç.N: İng. çevirisinde kariyer zirvesi gibi bir anlama ulaştım)
noktası 2.2 kilometrelik, 15 derecelik bazı taşlı yollar içeren Cote des
Tuilleres. Draguignan’daki bitişe 12.6 kilometre kala zirve yapıyor. La
Provence’a gelirsek, onun üç etabı sırayla Salı günü Istres’te, Çarşamba günü
La Ciotat’ta ve Perşembe günü Marsilya’da son buluyor – son etap liman şehrinin
hemen üstündeki Notre Dame de la Garde’ye uzanan şahane bir tırmanışla bitiyor.
Bu yazının orijinali John Wilcockson* tarafından PelotonMagazine.com adresinde
yayınlanmıştır.
*Kendisi 45 kez Tour de France muhabirliği yapmış, ufak bir bilgi notu
olsun.
Bu çeviri artemiofranchi.org dışında kaynak
gösterilse dahi izin alınmadan yayınlanamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder