Puncheur ile Pedallamak: Greg Van Avermaet yarış dünyasının “neredeyse adamı” olmaya nasıl son verdi?

Olimpiyat yol yarışında altın madalya kazanan ve Tour de France’ta üç gün sarı mayoyu giyen bisikletin “neredeyse adamı” geçtiğimiz yıl yeni bir sayfa açtı. Peki 2017, Greg Van Avermaet’ın sonunda Klasikler’de başarılı olacağı bir yıl olacak mı?

Tek günlük yarışların yıldızı Greg Van Avermaet, kendinin de kabul ettiği şekilde, “büyük yarışları bitiremeyen” bir bisikletçiydi. Şimdi ise evinde Olimpiyat altın madalyası ve Tour de France sarı mayosu olan isim, 2017 sezonuna bisikletin asilzadelerinden biri olarak giriyor.

Van Avermaet, Ağustos ayında Rio de Janerio’daki Olimpiyat yol yarışında atak yapıp kalan son rakibi Danimarkalı Jakob Fuglsang’ı ekarte ederek Tour etap galibiyeti ve üç günlük sarı mayo serüvenine altın bir parıltı da eklemişti.

“İnsanların bana bakış şekli artık farklı,” diyor Avermaet “Ben büyük yarışları bitiremeyen bir adamdım, her zaman orada, ama asla büyük şeyler kazanamayan... ama sonra Tour ve Olimpiyatlarla bu bakış şekli değişti.”

“Artık, olmak istediğim ve olabileceğimi düşündüğüm, bu sonuçları alabilecek noktadayım. Sonunda geldi.”

Aslında tam da Van Avermaet’ın sezonu kontrolden çıkmışken geldi. 2016 yılı Belçikalı için Omloop Het Nieuwsblad’ı, Tirreno-Adriatico turunda etabı ve genel klansmanı kazandığında iyi başlamıştı. Çoğu eleştirmen onun "neredeyse-adam" statüsünü kırdığını düşünmüştü.

Milan-San Remo’daki beşincilikten sonra, Tom Boonen de zorlanıyorken, Belçika basını onu en büyük yarışları olan Ronde’nin yıldızı olarak lanse etti.

Her şey iyi görünüyordu -hatta Ronde’de güneş bile açmıştı- ama 100 kilometre kala, domestiklerden Manuel Quinziato bir tehlikeyi atlatmak için sağa kırdı ve BMC ekibi domino taşları gibi düştü.

BMC’nin kırmızı-siyahlı renklerini taşıyan beş kişi bitişikteki kaldırımın üstüne dağıldı. Takım lideri Van Avermaet, köprücük kemiğini ovuşturarak oturup grubun ve sezonun ondan kaçışını izledi.

Haberi Twitter’dan kız kardeşi verdi –Belçikalı yıldız köprücük kemiğini çatlatmıştı. Slovak Peter Sagan(Tinkoff) aynı gün ilerleyen saatlerde gökkuşağı mayo üzerindeyken ilk büyük Klasik galibiyetini kutladı. Van Avermaet’in yüreği çöktü. Ona ne kalmıştı?

Ronde Yenilgisi

Fırtınalı bir yılın ardından rahatça sezona bakan Van Avermaet sezon ortasında geri dönüş yapmanın bir atlet için “en zor şey” olduğunu iddia ediyor.

“Ronde’yi kazanabileceğimi düşünüyordum. O benim yıl içindeki en büyük yarışlarımdan biri olacaktı. Çok büyük hayal kırıklığıydı.” diye devam ediyor.

Bisikleti bıraktı ve “deli gibi çalışmaya” başladı. BMC ona Tour de France’ta belli etaplarda galibiyet denemesi için özgürlük sağladı ve ulusal antrenörü onu Rio de Janerio’da yarışmayı düşünmesi için ikna etti, birçoklarının Chris Froome ya da Vincenzo Nibali gibi Grand Tour tipi isimlere uygun olduğunu düşündüğü etap için.

Rio bravo!

Van Avermaet’in Ronde’yi kazanma fırsatı elinden kaçmıştı ama bu onun içindeki ateşi körüklemiş oldu –artık "neredeyse-adam" olmadığını kanıtlama arzusu.

Bu kararlılık Tour’un Massif Central etabında sağdaki kaçışı görüp oraya girdiğinde kendisini gösterdi.

Le Lioran kayak merkezindeki devasa 17.4 kilometrelik solo eforu sonuç verdi ama bir yıl önceki ilk Tour etap galibiyeti yerine, bu defa ona şanlı liderin sarı mayosunu getirdi.

BMC onu destekledi ve mayoyu üç gün taşıdı, ta ki yüksek dağlar etkisini göstermeye başlayıp Froome, Bagneres-de-Luchon inişinde ileri atılana kadar.

Diğer Rio favorileri dağlarda birbirleriyle savaşırlarken Van Avermaet geri çekilip kendini Rio’ya saklama fırsatı buldu.

Van Avermaet Brezilya’daki etabı antrenmanda ilk kez gördüğünde “endişelendiğini” ancak İtalyan Nibali ve Kolombiyalı Sergio Henao son inişte kaza yaptıklarında “biraz şanslı” olduğunu açıklıyor. Neyse ki onun son Chinesa tırmanışını yapacak kadar gücü kalmıştı.

Fuglsang’la birlikte, tek başına liderliği götüren Rafal Majka’yı üç kilometre kala yakalayıp sarstılar ve Avermaet, Copacabana Sahili’ndeki sprintte kendi hünerlerini sergiledi.

Sarı mayonun ve altın madalyanın Ronde’deki hayalkırıklığını karşılayıp karşılamadığı sorulduğunda “Elbette karşılıyor,” diyor “Olimpiyatların benim için mükemmel parkur olmayacağını sanıyordum. Tour da benim için mükemmel parkur değildi ancak sonunda her şey yoluna girdi.”

Kariyer Gidişatı

31 yaşındaki ismin kariyer çıkışı 2008 yılında Silence-Lotto için Vuelta a Espana’da etap galibiyeti aldığında geldi ve BMC onu 2011’de renklerine kattı. Onların diğer yıldızı Philippe Gilbert en çok dikkat çeken isim olurken Van Avermaet her zaman ön sıraya yakın oldu, hücum yapıyordu ancak nadiren galibiyet aldı.

İlk 10'lara girecek kadar puan topladı, sonra hem Ronde’de hem Paris-Roubaix’de dördüncülük aldı, ve ardından 2015’te bu parke taşlı Anıtsal Klasikler’de üçüncülük aldı.

Bir şeyler yerine oturuyor gibiydi ve artık yeteneğinin büyük kısmını kullanabilecek bir özgüvenle birlikte ölümcül bir içgüdüsü var. 2015 Tour’unda Rodez’deki tırmanış sprintinde Sagan’ı alt ederek zafere uzandı.

Bu ona mental açıdan yardımcı olmuş olmalı çünkü 2016’ya ateş ederek girdi. Ronde bir çöküştü, ancak tüm dünya “ebedi ikinci”yi Tour ve Olimpiyatlar sonrası tekrar değerlendirdi.

“Benim dünyamı biraz değiştirdi. Belçika’da gayet ünlü ve öneml biriydim ama bu galibiyetler onu aşıyor ve daha çok insanın sizin için heyecanlanmasını sağlıyor,” diyor.

“Bir rol model olmaya çalışıyorum. Genç bisikletçilerin beni örnek aldığını ve onlara ‘Sizin favori bisikletçiniz kim?’ diye sorulduğunda Van Avermaet dediklerini hayal edebiliyorum. Gayet onur verici bir durum.” diyerek devam ediyor.

Ailevi bir mesele

2015'teki Tour etap galibiyeti sonrasında Van Avermaet ve sevgilisi, bebekleri Fleur’un doğuşunu kutladı. Fleur biraz daha büyüdüğünde sarı mayoyu ve yeşil kurdele üstündeki Olimpiyat madalyasını tutup onların anlamını merak edecek.

Van Avermaet’in kendisi de babasının 1980 Moskova Olimpiyatları’ndaki madalyasıyla aynı şeyi yapmıştı.

“Babam [Ronald] Olimpiyatlarda aldığı katılım madalyasıyla her zaman gurur duymuştur. Her zaman ortalıkta dururdu ve ben de her zaman onunla ilgili şakalar yapardım çünkü Olimpiyatlara katıldığı için çok heyecanlanırdı. Londra’ya gittiğimde neyin o kadar havalı olduğunu gördüm.”

“Ancak sonrasında yeteri kadar şey yapmadığımı düşündüm. Sadece katılmak güzeldi ama odaklanmanız gerekiyordu. Bu son Olimpiyatlarınız olabilirdi. Her şeyinizi vermeniz gerekir, 20.lik ya da 10.luk için bile olsa ve ben Rio’da bunu yaptım.” diyor.

“Anne tarafından dedem Kamiel Buysse, 1959’da lideri olan Alfred De Bruyne’e yardımcı olmak için Tour de France’ta yarıştı.”

“Kafelerde biraları ve şarapları taşımakla yükümlüydü, şişeleri alıp takım arkadaşlarına götürürdü. Şimdilerde nasıl yarıştığımızı düşünürseniz aradaki fark çok komik. Benim bir Olimpiyat şampiyonu olmamla çok gurur duyuyor. Her gün kafeye gidiyor ve çok fazla ilgi gördüğünü söylüyor.”

“Diyor ki: ‘İnsanlar beni tebrik etmek için geldi.’ Çok keyif alıyor ve dedi ki, ‘Hala buralarda olup senin Olimpiyat şampiyonu olduğunu gördüğüm için çok mutluyum.’”

Kendin olmak

Yeni şampiyon Olimpiyat altınını kutlamak için son sezonun kalan yarışlarında altın renkli bir BMC bisiklet sürdü. Onunla buluştuğum zamansa her detayı duymak için öne doğru eğilmem gerekecek kadar sakince konuştu.

Altın bisiklete rağmen bir bisiklet yıldızının gösterişli havasına sahip değil. Kendisini, Peter Sagan’ın yaptığı şekilde Grease filmindeki John Travolta gibi giyinmiş olarak görmeyeceğinize dair söz veriyor.

“Kendimi büyük bir şovda dans ederken ya da tek teker üstünde sürüş yaparken göremiyorum. Bunun biraz çılgınca olduğunu düşünüyorum, bunu yapan tek bisikletçi Peter. Geri kalanı yapmıyor. Kendinizi aldığınız sonuçlarla kanıtlamalısınız ve devamı gelir.”

“Kendimi değiştiremem, ben böyleyim. Podyumdaki ilgi çok hoşuma gidiyor ama sonrasında sakinliği seviyorum. Her zaman spot ışıklarının üstümde olmasını istemiyorum. Kendimi çılgınca şeyler yaparak değiştirmeyeceğim. Süperstar olmak için sadece performans göstermeniz yeterli. Mesele yarış kazanmak.”

İki süperstar önümüzdeki birkaç yılda yarış galibiyetleri için savaşacak gibi görünüyor. Sagan şimdilik daha iyi ele sahip olsa da akıntı Van Avermaet’in lehine doğru dönüyor gibi görünüyor.

“Peter Sagan’dan korkmuyorum. O beni yenebilir ama ben de onu yenebilirim.”

2015’teki Tour etap galibiyeti Sagan’ı geçerek gelmişti; Slovak bisikletçiyi geçen bahardaki Omloop Het Nieuwsblad galibiyetinde alt etmişti ve İtalya’daki Tirreno-Adriatico etabında kazanırken kısa mesafede onu alt etmişti.

Tour’da sarı mayoyu kazandığında, mayoyu kaybeden isim Sagan’dı. Sagan, Olimpiyat yol yarışında yarışmadı; parkurun Froome gibiler için daha uygun olduğunu düşünerek dağ bisikleti yarışında yarışmayı seçti.

BMC bu sezon takımı Van Avermaet etrafında güçlendirerek Peter Sagan’ın ve Tom Boonen’in takımıyla rekabet etmeye hazırlandı ancak hala pozisyonlandırma ve yıldızlarını kritik anlara koyma stratejisine devam ediyor. Quick-Step Floors takımı gibi birçok lidere sahip olmak yerine Klasiklerde dikkatini Belçikalı üzerine yoğunlaştırıyor.

“Bir Klasik yarış kazanabileceğimi kanıtlamalıyım çünkü henüz bunu yapmadım,” diyor “Bu zafer mümkün olan en kısa zamanda gelmeli. Veya ben mümkün olan en kısa zamanda gelmesini isterim.”

Van Avermaet’in planı büyük Anıtsallar’dan bir tanesini -San Remo, Ronde veya Roubaix- kazanmak ve sonra Bergen, Norveç’te Dünya Şampiyonası’nı. Yol üstünde bir yerlerde Peter Sagan ile yollarının kesişmesini bekliyor.

“Onunla yarışmak isterim çünkü çekici/cazip bir sürücü ve çok atak yapıyor. Sizinle kaçış grubunda sürüyor, grubun içinde bekleyip bitiş çizgisinde kazanmaya çalışan bir sprintçi değil.

Kendi başına kopup gidebiliyor ve bu tarz bir sürücüyü sevmek zorundasınız. Ben de benzer bir tipteyim. Ben de sprintte kazanabilirim ama çoğu zaman yarışı zorlaştırıp, fark yaratmayı ve bitişe küçük bir grupla girmeyi deniyorum.” diyor Van Avermaet.

“Sagan’dan korkmuyorum. O beni yenebilir ama ben de onu yenebilirim. Eğer bitişe gidersem durum yarı yarıyadır. O güvene sahibim. Her zaman her jenerasyonda bazı güçlü sürücülere denk gelirsiniz. Bu jenerasyon için o isim Sagan, ancak onu yenebilirim ve korkmuyorum.”

Bu yazının orijinali 8 Şubat 2017 tarihinde Gregor Brown tarafından CyclingWeekly.co.uk adresinde yayınlanmıştır. İlk yayınlandığı yer ise 12 Ocak 2017 tarihinde Cycling Weekly dergisidir.

Bu çeviri artemiofranchi.org adresi dışında kaynak gösterilse dahi izin alınmaksızın yayınlanamaz.