Tıpkı listenin yedi numarası Robbie McEwen gibi, altı numara Sean Kelly de geç açılan isimlerdendi. 1978’de 22 yaşında bir Tour de France etabı kazanmasına rağmen bu büyük bir sprintle değil, beş kişilik kaçış grubunun parçası olarak geldi. Kelly’nin kariyerinin ilk üç yılındaki ana görevi Flandria takımının lideri Freddy Maertens için lead-out olmaktı. Takım değiştirene kadar ana sprinter olmayı başaramadı ve değişikliği yapınca 1980’de beş Vuelta a Espanã, iki de Tour de France etabı aldı.
Kelly, klasiklerde de 27 yaşına kadar bir galibiyet alamadı ve profesyonel olduktan altı yıl sonra Giro di Lombardia 1983’te Greg LeMond, Adrie Van der Poel ve Hennie Kuiper’i geride bırakarak kazandı. Buna kadarki en yakın dereceleri ise Milan-San Remo’daki dördüncülük ve beşincilikti.
İrlanda’nın kırsal kesimlerinde çiftçi bir ailenin çocuğu olarak büyüyen Kelly, alışılmışın dışında bir yolla kendini bisiklet dünyasına kanıtlamak zorundaydı; Fransa’ya yol alıp seri etap zaferleriyle kendini kanıtlamadan önce İrlanda’da amatör seviyenin zirvesine çıkmak için savaştı. Kelly’nin düz etaplardaki sprint gücü, onun dört kez Tour de France, üç kez de Vuelta sprint mayosunu kazanmasını sağladı -Giro’da ise hiç start almadı.
Ama 18 yıllık kariyerinin ikinci yarısında hızını daha çok klasiklerin sonundaki toplu sprintler için kullandı. 1983’teki ilk anıtsal klasik zaferinden sonra sekiz klasik daha kazandı, iki tane daha Lombardia ile beraber ikişer tane de Paris-Roubaix, Liege-Bastogne-Liege ve Milan-San Remo. Son anıtsal klasik galibiyeti 35 yaşında, son Poggio inişinden sonra 30 kişilik takip grubunun üç saniye önünde İtalyan favori Moreno Argentin’i geride bıraktığı(fotoğrafta) 1992 San Remo’da geldi.
Dünya Yol Şampiyonalarında ikisi üçüncülük olmak üzere beş kez ilk beşte yer almasına rağmen hiç gökkuşağı mayoyu(*) giyememesi ve Ronde van Vlaanderen’de üç kere ikinci olup hiç kazanamaması kariyerinin en büyük hayal kırıklıkları olarak yer alıyor. Ama Kelly hiçbir zaman sadece bir sprinter olmadı, etaplı yarışlarda genel klasmanı zorlayıcı bir yapısı da vardı. 1988’de Vuelta’yı kazandığı gibi, iki kez İsviçre Turu, yedi kez Paris-Nice, dört kez İrlanda Turu üç kez Bask Turu ve iki kez de Katalunya Turu kazandı... tüm zamanların en komple çok yönlü sprinteri! (*gökkuşağı mayo: dünya şampiyonluğu mayosu)
10 yazılık bu seri, Şubat 2017’de Peloton Magazine tarafından hazırlanmıştır.
Bu çeviri artemiofranchi.org dışında kaynak gösterilse dahi izin alınmadan yayınlanamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder